Narges Mohammadi Speaks on Sustaining Hope at Global Book Launch

Narges Mohammadi joined the Origination Foundation’s global book launch, Hope for Life on Our Planet, broadcasting live from the Explorers Club in New York. She spoke about how to protect and sustain hope in today’s world and for future generations.

The event focused on hope—how we nurture it, safeguard it, and transform it into action for our shared future. Narges Mohammadi delivered her speech alongside Michael Douglas, Jane Goodall, and other distinguished speakers.

Here is her speech:

 

Dear friends, writers, intellectuals, and guardians of hope

I am a woman who spent years in prison, ten years behind walls built to silence voices, crush dreams, and erase hope.

But let me start with this truth: no wall can imprison hope, and no power can destroy our belief in freedom and justice.

In prison, I saw light in the eyes of my fellow inmates.

In our hardest moments, a glance, a word, a smile, or a memory reminded us that humanity was still alive.

I learned that hope is not only a feeling, it is a force. A force that drives us to resist.

Today, as I stand before you, my message is simple but urgent: the world is still worth believing in.

Humanity still deserves hope.

But hope survives only when we act.

Hope without action is an illusion.

Hope without a voice becomes dangerous silence.

We are responsible, writers who shape history with words, activists who change it with deeds, and all of us who dream of a better future.

We owe it to the victims who can no longer speak.

We owe it to the children who look to us for a more humane world.

For me, after ten years in prison, hope became more than a personal choice. It became a commitment: to humanity, to freedom, to peace, to dignity for every human being.

So let us turn hope into a weapon of resistance.

With our words, our pens, our presence in the streets, and our voices everywhere, let us show that no power can erase human dignity.

I stand here as proof: even when everything is taken away, one thing remains, our belief that humanity will prevail.

We cannot surrender.

We cannot stay silent.

We cannot give up hope.

Because hope, for all of us and for the whole world, is the strongest weapon we have.

Let us rise together, hand in hand, with words, with action, with courage.

Let us build a world worthy of our children, where freedom, justice, and peace are not dreams, but daily reality.

 

Narges Mohammadi

23 Sep 2025

نرگس محمدی در مراسم رونمایی جهانی کتاب «امید برای زندگی بر سیاره‌مان»:

دوستان عزیز، نویسندگان، اندیشه ورزان و حافظان حقیقت

من زنی هستم که ده سال از عمرم را در زندان گذراندم. ده سال در میان دیوارهایی که ساخته شده بودند تا صداها خاموش شوند، رؤیاها شکسته شوند و امیدها از بین بروند. اما بگذارید همین آغاز سخنم را با یک حقیقت روشن کنم: هیچ دیواری توان زندانی کردن امید را ندارد. هیچ قدرتی نمی‌تواند ایمان انسان به آزادی و عدالت را بشکند.

من در دل تاریکی، نوری را دیدم که از چشمان هم‌بندی‌هایم ساطع می‌شد. در لحظاتی که نفس کم می‌آوردیم، یک نگاه، یک کلمه، یک لبخند، یک خاطره و یک رویا به ما یادآوری می‌کرد که هنوز انسانیت زنده است. من در همان زندان فهمیدم که امید نه یک حس، بلکه یک نیروی سیاسی، اجتماعی و اخلاقی است؛ نیرویی که ما را به مقاومت فرا می‌خواند.

امروز که در جمع شما ایستاده‌ام، پیامم ساده اما جدی و محکم است: جهان هنوز ارزش ایمان داشتن دارد. انسان هنوز شایسته امید است. اما این امید، تنها زمانی زنده می‌ماند که ما آن را به کنش بدل کنیم. امیدِ بی‌عمل، سرابی بیش نیست. امیدِ بی‌صدا، به سکوتی خطرناک تبدیل می‌شود.

ما مسئولیم. شما که با قلم خود تاریخ می‌نویسید، ما که با عمل خود مسیر را تغییر می‌دهیم، و همه کسانی که آرزوهایشان را به آینده گره زده‌اند. ما مسئولیم در برابر قربانیانی که دیگر صدایی ندارند. مسئولیم در برابر فرزندان این جهان که به ما نگاه می‌کنند تا ببینند آیا می‌توانیم جهانی انسانی‌تر برایشان به جا بگذاریم یا نه.

امید برای من، پس از ده سال زندان، تنها یک انتخاب فردی نبود. امید برای من یک تعهد بود: تعهد به انسانیت، به آزادی، به صلح، به جهانی که در آن کرامت هیچ انسانی لگدمال نشود.

به شما می‌گویم: بیایید امید را به سلاحی برای مقاومت بدل کنیم. بیایید با کلماتمان، با قلممان، با حضورمان در خیابان‌ها و با صدایمان در هر محفل، ثابت کنیم که هیچ قدرتی نمی‌تواند کرامت انسان را نابود کند.

من از دل زندان آمده‌ام تا شهادت بدهم: حتی وقتی همه‌چیز گرفته می‌شود، هنوز چیزی می‌ماند که هیچ کس نمی‌تواند آن را از ما بگیرد؛ ایمان به این که انسانیت پیروز خواهد شد.

ما حق نداریم تسلیم شویم. ما حق نداریم سکوت کنیم. ما حق نداریم امید را رها کنیم. زیرا امید نه فقط برای ما، که برای همه جهان، آخرین و نیرومندترین سلاح است.

پس برخیزیم، دست در دست هم، با کلمه، با عمل، با ایستادگی. بیایید جهانی بسازیم که سزاوار فرزندان ماست؛ جهانی که در آن آزادی، عدالت و صلح نه آرزو، که واقعیت روزمره باشد.

نرگس محمدی
۱ مهر ۱۴۰۴