14 Political Prisoners Condemn the Execution of Toomaj Salehi

 

Our silence today dictates the fate of each of us tomorrow.

The shameless issuance of a death sentence for Toomaj Salehi, a committed artist and human rights activist, using a notorious process in the courts of the regime, has once again exposed the anti-human nature and the depth of corruption of this government.

These days, the Islamic republic, intoxicated by the illusion of external authority, is desperate for internal power and spares no effort. On one hand, by deploying troops, it has turned the streets into a battleground against the women of Iran who seek freedom, and on the other hand, in its struggle to exact revenge on protesters and opponents, it lies in wait to crush the hopes of society.

In response to the most civil forms of struggle and even protests expressed through art, it reacts with utmost cruelty, demonstrating its power through inhuman sentences, long imprisonments, and exile, and “nooses ready for the neck,” against a defenseless people, warning the society that any protest, even non-violent and civil, awaits the claw of tyranny.

It seems intent on a vendetta against a society that has neutralized “victory through terror,” committed to eliminating all critics and opponents of the current situation, aiming to keep every concerned citizen in fear of government-organized repression and murder.

The message of the rulers regarding Toomaj’s verdict has reached us clearly! Beware, for the consequence of our silence today will be the decree of our future, where every voice will be stifled. Unaware that the end of this absolute corruption will be with the infinite power of the people’s resistance in these very occupied streets.

Golrokh Iraee, Hasti Amiri, Rasoul Badaghi, Mostafa Tajzadeh, Amirsalar Davoudi, Vida Rabbani, Hossein Razzaq, Reza Shahabi, Narges Mohammadi, Abdollah Momeni, Mohammad Najafi, Sedigheh Vasmaghi, Faezeh Hashemi, Maryam Yahyavi

Evin Prison
April 26, 2024

سکوت امروز ما، حکم فردای تک‌ تک ماست

صدور حکم بی‌شرمانه‌ی اعدام برای توماج صالحی، هنرمند متعهد و مبارز، آنهم با رویه‌ای رسوا در بیدادگاههای نظام یکبار دیگر ماهیت ضد بشری و عمق تباهی این حکومت را افشا کرد.
حکومت اسلامی اینروزها غره از توهم اقتدار خارجی، در تمنای اقتدار داخلی از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند. از سویی با لشگرکشی، خیابان‌ها را به میدان جنگ تن به تن با زنان آزادی‌خواه ایران تبدیل کرده و از سوی دیگر در تقلای انتقام‌کشی از معترضین و مخالفین، امیدهای جامعه را به کمین نشسته و در مقابله با مدنی‌ترین نوع مبارزه و حتی اعتراض به زبان هنر هم با نهایت بی‌رحمی واکنش نشان می‌دهد تا با احکام غیر انسانی، حبس‌های طولانی و تبعید و “طناب‌های آماده برای گردن” برابر مردم بی‌دفاع قدرت‌نمایی کند و به جامعه هشدار دهد که هر اعتراضی حتی بی‌خشونت و مدنی را هم با پنجه‌ی استبداد انتظار میکشد. گویی برای کین‌جویی از جامعه‌ای که “النصر بالرعب” را بی‌اثر کرده، کمر به حذف تمام منتقدین و مخالفین وضع موجود بسته و قصد دارد هر شهروند دغدغه‌مندی را در خوف سرکوب و قتل سازمان یافته‌ی حکومتی نگاه دارد.
پیام آمران و حاکمان حکم توماج دقیق به ما رسیده! زنهار که سزای سکوت امروز ما، حکم فردای تک‌ تک ماست که هر صدایی را خفه خواهند کرد. غافل از آنکه پایان این تباهی مطلقه با قدرت بی انتهای مقاومت مردم در همین خیابان‌های اشغال شده‌ خواهد بود.

گلرخ ایرایی
هستی امیری
رسول بداقی
مصطفی تاجزاده
امیرسالار داودی
ویدا ربانی
حسین رزاق
رضا شهابی
نرگس محمدی
عبداله مومنی
محمد نجفی
صدیقه وسمقی
فائزه هاشمی
مریم یحیوی

زندان اوین
هفتم اردیبهشت ۱۴۰۳